Wat is een activaklasse?
Een activaklasse brengt activa samen die aan dezelfde criteria voldoen. Dit kan zijn in termen van regelgeving, structuren of waar en hoe ze worden verhandeld.
Beleggers en experts gebruiken deze klassen om verschillende activa te sorteren op basis van hoe risicovol of lonend ze zijn, hun beleggings- en andere kenmerken.
Elke activaklasse is een grote groep financiële instrumenten en ze helpen beleggers om dingen te mixen in hun beleggings collecties om risico’s te spreiden.
Soms kan een beleggingscategorie activa bevatten die ook onder andere categorieën vallen. Dit hangt meestal af van wat de specifieke belegger die de activa verhandelt als grensoverschrijdende activa beschouwt.
Enkele voorbeelden van regelgevende instanties voor beleggingscategorieën zijn de Australian Securities and Investments Commission (ASIC) en de UK Financial Conduct Authority (FCA).
Voorbeelden van activaklassen
Er kunnen verschillende activaklassen zijn, afhankelijk van type, definitie en interpretatie. Over het algemeen worden activa echter gegroepeerd in vijf klassen, zoals hieronder wordt aangegeven:
- Vastrentende effecten en obligaties: Dit zijn alle effecten die een vast rendement opleveren, zoals Amerikaanse Treasuries, bedrijfsobligaties, beleggingsfondsen, enzovoort.
- Onroerend goed: Dit kunnen vastgoedbeleggingen zijn, zoals huizen, appartementen, winkelruimtes, magazijnen en andere huuraccommodaties. Soms kan landbouwgrond en andere landbouwgrond ook in deze categorie vallen.
- Aandelen: Aandelen omvatten verschillende bedrijfsaandelen, variërend van kleine en middelgrote tot wereldwijde giganten, zoals Apple, Meta of Alphabet. Aandelen zijn een van de meest voorkomende activa in handen van beleggers over de hele linie. Indices zoals de S&P Global en NASDAQ vallen ook in deze categorie.
- Geldmiddelen of kasequivalenten: Dit omvat gewoon contant geld, dat overal beschikbaar is, evenals andere soorten zeer verhandelbare en liquide instrumenten. Dit kunnen onder andere schatkistpapier, depositocertificaten en commercial paper zijn.
- Forex en andere derivaten: Vreemde fiatvaluta is een ander zeer populair en liquide actief. Financiële derivatenmarkten, zoals futures, opties en forwards, hebben ook een aantal spelers. Deze soorten contracten kunnen gebaseerd zijn op een aantal onderliggende activa, zoals verschillende soorten grondstoffen of aandelen.
- Grondstoffen: Hoewel grondstoffen soms in dezelfde categorie worden ondergebracht als onroerend goed en samen reële activa worden genoemd, zien verschillende beleggers ze als hun eigen klasse. Dit komt doordat grondstoffen zeer divers kunnen zijn. Edelmetalen, basismetalen, industriële metalen, energie, landbouwproducten en vee vallen allemaal onder grondstoffen.
Waarom zijn subactivaklassen belangrijk?
Subactivaklassen zijn verdere onderverdelingen binnen de bredere activaklassen. Dit helpt beleggers om meer specifieke kennis en toegang te krijgen tot het soort activa dat hen het meest interesseert.
Dit is vooral nodig omdat sommige beleggingscategorieën zeer breed kunnen zijn. Als zodanig zouden ze niet veel waarde bieden aan beleggers als we ze altijd als één geheel zouden categoriseren.
Grondstoffen kunnen bijvoorbeeld worden onderverdeeld in metalen, energie, vee, enzovoort.
Maar een handelaar of belegger in metalen heeft misschien weinig kennis van of interesse in de handel in energie of vee. Onderscheid binnen beleggingscategorieën en aparte beurzen of indices om ze op te verhandelen zijn daarom erg nuttig.
Aandelen sub-activaklassen kunnen small-cap, mid-cap en large-cap zijn. We kunnen ze verder indelen op basis van geografische aanwezigheid, zoals Amerikaanse aandelen of Europese aandelen. Op dezelfde manier kunnen we ze onderverdelen in individuele indices, zoals de UK100, CAC40 of S&P 500.
Sommige beleggers kunnen geïnteresseerd zijn om alleen in indices te beleggen en niet in individuele aandelen. Dit geldt vooral als ze de voorkeur geven aan een strategie op de langere termijn met een laag risico.
Wat betreft vastrentende waarden zijn er de volgende subactivaklassen:
- Hoogrentende obligaties
- Schatkist Obligaties
- Nulcouponobligaties
- Bedrijfsobligaties
- Gemeentelijke obligaties en nog veel meer
Door activa gedekte effecten en door hypotheken gedekte effecten zijn ook subactivaklassen voor vastrentende waarden. Deze obligaties hebben verschillende vervaldata, couponrentes en prijzen. Ze hebben ook verschillende risiconiveaus.
Staatsobligaties zijn het veiligst, terwijl high-yield- of junk bonds het meest risicovol zijn, maar meer rendement kunnen opleveren.
Alternatieve activa verkennen
Alternatieve activa zijn beleggingen die geen deel uitmaken van een van de andere traditionele beleggingscategorieën. Dit zijn onder andere verzamelobjecten zoals oldtimers en motoren, kunst, horloges, postzegels en wijn.
Sommige beleggers beschouwen ook vastgoed en cryptocurrency’s als alternatieve activa. Private equity, hedgefondsen en durfkapitaal zijn ook alternatieve beleggingen.
Risico’s en beloningen in evenwicht brengen
Alternatieve activa kunnen bepaalde soorten risico’s in beleggingsportefeuilles aanzienlijk beperken. Deze omvatten risico’s die voortvloeien uit marktvolatiliteit, evenals onzekere wisselkoersbewegingen of binnenlandse valutabewegingen.
Ervaren alternatieve beleggers kunnen soms ook manieren vinden om meer winst te maken met alternatieve beleggingen dan met andere beleggingscategorieën.
Dit wil echter niet zeggen dat alternatieven niet hun eigen deel van de risico’s hebben. De vereiste initiële kapitaalinvestering kan voor veel beleggers buiten bereik liggen. Daar komen nog andere kosten bij, afhankelijk van waar de activa worden opgeslagen, verhandeld en hoe ze worden verworven.
Het kan ook vrij moeilijk zijn om kopers te vinden voor veel alternatieve beleggingen als het moment daar is. Dit komt door verschillende overwegingen, zoals dat de kopers ook genoeg kapitaal moeten hebben om de activa te kopen.
Bovendien zijn er in sommige gevallen speciale licenties nodig om bepaalde activa te verhandelen, waarover minder kopers beschikken.
Daarbij komt nog de onduidelijke en ontoereikende regelgeving die de meeste alternatieve beleggingsmarkten reguleert en beschermt. Dit kan betekenen dat veel beginnende beleggers uiteindelijk meer verliezen dan ze zich kunnen veroorloven.
Sommige portfolio managers helpen aanzienlijk met kennis en voorlichting over alternatieve beleggingen. Dit helpt de verliezen enigszins te beperken, vooral als slechts een bepaald percentage van een portefeuille wordt toegewezen aan alternatieven. Dit optimale percentage verschilt per portefeuillebeheerder.
Hoe beïnvloedt inflatie verschillende activa?
Inflatie heeft een verschillende invloed op verschillende beleggingscategorieën. Daarom kiezen een aantal beleggers ervoor om verschillende beleggingscategorieën tegelijkertijd aan te houden om de effecten van inflatie te minimaliseren. Voor de meest voorkomende beleggingscategorie, aandelen, kan inflatie een complexe en gelaagde impact hebben.
Laten we eens kijken naar een aantal voorbeelden van hoe inflatie verschillende activa beïnvloedt:
- Als de kosten stijgen, kan de inflatie invloed hebben op de input materialen en de arbeids prijzen. Als zodanig kan het een tol eisen van de winstmarges van bedrijven, wat kan leiden tot dalende aandelenkoersen.
- Inflatie heeft ook een impact op het bredere consumentenvertrouwen. Beleggers beschouwen aandelen meestal als een van de riskante beleggingscategorieën tijdens inflatie, waardoor de rente kan dalen.
- Edelmetalen zoals goud en zilver doen het echter relatief goed in tijden van hoge inflatie. Dit komt doordat het veilige haven activa zijn en hun waarde stijgt in termen van US dollar of andere fiat valuta in tijden van inflatie. Stijgende rentetarieven en dergelijke hebben ook geen grote invloed op edelmetalen. Omdat het fysieke grondstoffen zijn, met een beperkte voorraad, in tegenstelling tot fiat valuta’s, beschouwen beleggers ze als waardeopslag.
- Inflatie heeft wel enige invloed op de prijs van andere grondstoffen, zoals landbouwproducten. Dit is vooral waar wanneer fabrikanten ze gebruiken om andere goederen te produceren en de kosten doorberekenen aan de eindgebruiker. Ze worden echter nog steeds minder beïnvloed dan aandelen.
- Voor vastrentende waarden en liquide middelen geldt dat inflatie de waarde van valuta en daarmee het rendement uitholt. Dit geldt vooral als de inflatie hoger is dan het rendement van deze beleggingen, wat vaak het geval is.
- Omdat inflatie de kracht van valuta ondermijnt, heeft het ook een volatiel effect op de valutamarkten.
Spreiding over activaklassen
Beleggers gebruiken vaak een combinatie van verschillende activaklassen, zoals aandelen, grondstoffen of vastgoed, om risico’s te spreiden.
Deze risico’s doen zich voornamelijk voor in de vorm van drie soorten:
- Markt
- Liquiditeit
- Kredietrisico
Risico Type | Beschrijving |
Marktrisico’s | Risico’s die een hele sector of de wereldwijde markten als geheel kunnen beïnvloeden. Deze omvatten schommelingen in aandelen- of grondstoffenprijzen, evenals wisselkoersen of rentetarieven. Natuurrampen, terrorisme, oorlog, weersomstandigheden en inflatie vallen ook onder marktrisico’s. |
Liquiditeitsrisico | Risico’s die kunnen ontstaan wanneer een belegger of handelaar moeite heeft om actief snel te verkopen door cashflowproblemen of een beperkt aantal marktdeelnemers.
Soms kunnen grote organisaties ook liquiditeitsrisico’s lopen omdat ze afhankelijk zijn van de verkoop van een deel van hun activa om leningen af te betalen. Als de activa echter niet op tijd worden verkocht, kan de entiteit problemen krijgen met het afbetalen van haar schulden. |
Kredietrisico | Het risico dat een entiteit (individu, bedrijf of land) zijn schulden niet kan terugbetalen, wat leidt tot financiële instabiliteit en mogelijk wanbetaling.
Voorbeelden van kredietrisico’s zijn wanbetalingen op creditcards, hypotheken of facturen. Het omvat ook een bedrijf dat niet in staat is om de salarissen van werknemers en leveranciers voor geleverde goederen en diensten te betalen. |
Redelijk conservatief zou een portefeuille ongeveer 15% tot 20% moeten wijden aan alternatieve beleggingen of verschillende activaklassen. Dit zou een belegger enigszins afschermen tegen de bovenstaande risico’s, terwijl de kern of de beleggingsstrategie van de portefeuille niet verwatert.