Blockchain Fork

Wat is een Blockchain Fork?

Een blockchain fork is feitelijk een aanpassing van de code die resulteert in een nieuwe versie van de oorspronkelijke keten, waarin significante veranderingen zijn doorgevoerd op basis van de wensen van een bepaalde groep gebruikers.

Forking komt vaak voor in de open-source software industrie wanneer programmeurs gespecialiseerde functies willen creëren op een bestaand platform. In veel gevallen worden projecten geforked en meerdere keren bewerkt, wat leidt tot zeer uiteenlopende diensten en toepassingen die een hoge mate van maatwerk mogelijk maken.

Blockchains worden bestuurd door regels, ook wel protocollen genoemd, die zijn overeengekomen door hun leden. Een geforkte blockchain wordt daarom meestal gecreëerd wanneer een groep onder een andere set regels wil opereren.

Dit kan de toegestane grootte van de blokken in de keten zijn, de beloningen die aan deelnemers worden toegekend, of een breed scala aan andere overwegingen.

Hoe worden Blockchains geforked?

Het eigenlijke forkingproces is vrij eenvoudig. Als een bepaald aantal deelnemers een fork wil opzetten (meestal minimaal de helft), stemmen ze in met een nieuwe set regels en beginnen ze blokken te maken vanaf de oorspronkelijke keten.

Iedereen die zich vanaf dat punt bij de fork wil aansluiten, kan dat doen zolang ze zich aan de regels houden, maar alle toevoegingen die ze aan de originele chain willen doen, moeten volgens de regels van de fork plaatsvinden.

Er zijn in principe twee soorten forks, die beide een andere relatie aangaan met de originele keten.

1. Een hard fork is een zuivere breuk met het origineel. De protocollen zijn over het algemeen niet compatibel met de bovenliggende keten en knooppunten op de keten van voor de fork kunnen geen transacties verwerken op de fork en vice versa.

Soms worden hard forks gepland, waarbij de hele gemeenschap het origineel verlaat en overgaat naar de fork.

In andere gevallen resulteren harde forks in twee afzonderlijke ketens, waarbij elke gemeenschap zijn eigen weg gaat, vaak met eigen munteenheden en tokens.

2. Soft forks daarentegen behouden compatibiliteit met het origineel, wat betekent dat bestaande nodes de fork mogen updaten op voorwaarde dat ze zich aan de regels houden.

Dit is veel gemakkelijker te realiseren omdat slechts een bepaald aantal nodes nodig is om deel te nemen aan de fork in plaats van alle nodes, zoals het geval is bij een hard fork.

Voor soft forks zijn ook minder stemmen nodig, terwijl voor hard forks meestal universele of bijna universele toestemming nodig is.

Wat zijn de voordelen van een Forked Blockchain?

Een blockchain fork kan een breed scala aan voordelen opleveren voor gebruikers, hoewel niet noodzakelijkerwijs voor deelnemers van de oorspronkelijke keten.

Eerder dit jaar stelde een hard fork op de Ethereum exchange, bekend als de Shanghai Upgrade, leden in staat om hun ETH (Ether) holdings van Ethereum’s Beacon Chain te halen nadat de regels met betrekking tot cash-outs waren veranderd. In wezen maakte de fork het makkelijker voor de validators van de gemeenschap om hun ETH-munten te verhandelen voor andere valuta.

Ondertussen breidde een recente soft fork van het Bitcoin-protocol, SegWit (Segregated Witness) genaamd, de transactiecapaciteit van BitCoin-blokken uit door de digitale handtekening van de transactie te scheiden van de transactiegegevens zelf.

Dit maakte meer transacties per blok mogelijk zonder de grootte van elk blok te veranderen. Op deze manier bleef de fork compatibel met de oudere blockchain en konden gebruikers zelf beslissen of ze SegWit wilden gebruiken of niet.

Wat zijn de nadelen?

De meeste forks hebben geen lange houdbaarheid, tenzij ze een materieel voordeel bieden aan hun gebruikers. Maar soms kunnen forked chains, zelfs hard forks, een bedreiging vormen voor het origineel.

In de Shanghai Upgrade, bijvoorbeeld, kunnen validators hun ETH-holdings veel sneller converteren dan onder de oude regels, maar ze kunnen slechts een handvol munten per keer inwisselen via een enigszins ingewikkeld proces.

En welke impact, als die er al is, dit zal hebben op de waarde van ETH is onduidelijk.

Hoe worden Blockchain Forks vandaag de dag gebruikt?

Het verhogen van de functionaliteit van een blockchain is het primaire doel van de meeste forks, maar de nieuwe regels onder een forked chain kunnen betrekking hebben op een breed scala aan activiteiten.

In veel gevallen, zoals in de voorbeelden hierboven, is het verkrijgen van meer controle over financiële activa een primaire drijfveer. De meeste hard forks zijn in feite gericht op het creëren van geheel nieuwe munten of andere activa die kunnen worden gedolven en verkocht onder nieuwe regels.

Andere forks zijn gericht op het verbeteren van de beveiliging of het verbeteren van de herstelmogelijkheden na een cyberaanval of een normale storing. Hard forks kunnen in het bijzonder worden gebruikt om fondsen te herstellen die verloren zijn gegaan tijdens een DAO-aanval (gedecentraliseerde autonome organisatie) door in feite de transacties terug te draaien.

Soft forks kunnen dit niet vanwege hun interoperabiliteit met de originele keten.

Forks kunnen leden ook in staat stellen om te experimenteren met nieuwe algoritmen en andere technologieën of om nieuwe bedrijfsstrategieën na te streven terwijl de blootstelling aan de hele keten wordt beperkt. Soms ontstaan forks per ongeluk door softwarebugs, netwerkproblemen of eenvoudige verkeerde configuratie van knooppunten.

Maar hoe ze ook ontstaan, blockchain forks zullen de rol die cryptocurrencies en andere digitale activa spelen in de wereldeconomie blijven beïnvloeden.

En net als bij elke vorm van handel, zullen er waarschijnlijk winnaars en verliezers zijn bij elke fork.