Wat betekent Global System for Mobile Communication?
Het Global System for Mobile Communication (GSM) is een tweede generatie (2G) standaard voor mobiele netwerken.
In het begin van de jaren 1980 werd een groep opgericht door het European Telecommunications Standards Institute (ETSI) om een digitaal mobiel communicatiesysteem te ontwikkelen. De groep kreeg de toepasselijke naam Groupe Speciale Mobile (GSM) en had als belangrijkste taak het ontwikkelen van één consistent netwerk voor heel Europa en het bedenken van een betere en efficiëntere technische oplossing voor draadloze communicatie.
De GSM-standaard werkt op drie verschillende draaggolffrequenties: de 900 MHz-band, die werd gebruikt door het oorspronkelijke GSM-systeem; de 1800 MHz-band, die werd toegevoegd om het groeiende aantal abonnees te ondersteunen en de 1900 MHz-frequentie, die vooral in de VS wordt gebruikt.
Hoewel GSM gebaseerd is op het time division multiple access (TDMA) systeem, maakt de technologie gebruik van digitale signalering en spraakkanalen en wordt het beschouwd als een tweede generatie (2G) mobiel telefoonsysteem.
Techopedia legt uit: GSM (Global System for Mobile Communcation)
De GSM-standaard heeft draadloze diensten voortgebracht zoals General Packet Radio Service (GPRS) en Enhanced Data Rates for GSM Evolution (EDGE). De eindgebruikers waren de eersten die profiteerden van een goedkope implementatie van SMS (short message system), in de volksmond beter bekend als sms.
Als cellulair netwerk maakt GSM gebruik van cellen om draadloze communicatie te bieden aan abonnees die zich in de buurt van deze cellen bevinden. De vier hoofdcellen waaruit een GSM-netwerk bestaat, worden macro, micro, pico en femto genoemd. Buitendekking wordt meestal geleverd door macro- en microcellen, terwijl binnendekking meestal wordt geleverd door de pico- en femto-cellen.
GSM-telefoons zijn te herkennen aan de aanwezigheid van een Subscriber Identity Module (SIM). Dit kleine voorwerp, dat ongeveer zo breed is als een vinger, is een verwijderbare smartcard die de abonnementsgegevens van een gebruiker bevat, evenals enkele contactgegevens. Met deze SIM-kaart kan een gebruiker overschakelen van de ene GSM-telefoon naar de andere. In sommige landen, vooral in Azië, zijn GSM-telefoons gebonden aan een specifieke provider, wat het lastiger maakt voor een telefoon traceren zonder toestemming. Als een gebruiker er echter in slaagt om een telefoon te deblokkeren, kan hij elke SIM-kaart van elke provider in dezelfde telefoon plaatsen, wat ook weer een groit voordeel is.
Een van de belangrijkste voordelen van de GSM-standaard is de mogelijkheid om te roamen en van provider te wisselen door individuele mobiele eenheden te gebruiken (als er partnernetwerken zijn op de plaats van bestemming).