In sommige gevallen verdienen we inkomsten wanneer een lezer via onze pagina’s of via een partner-website een aankoop doet of een formulier invult. We hanteren strikte Wat betekent kleurverzadiging?
Kleurverzadiging duidt op de intensiteit van kleuren in een afbeelding. Naarmate de verzadiging toeneemt, ogen de kleuren levendiger, terwijl ze bij afnemende verzadiging juist valer of bleker lijken.
Een sterk verzadigde afbeelding kenmerkt zich door levendige, rijke en heldere kleuren, terwijl een afbeelding met lage verzadiging neigt naar grijstinten. Op de meeste beeldschermen, televisies en grafische bewerkingsprogramma’s is er een mogelijkheid om de verzadiging te verhogen of te verlagen.
Kleurverzadiging vormt een van de drie kenmerken van kleur, naast tint en waarde. Hoewel verzadiging soms “chroma” wordt genoemd, hebben deze twee termen een licht verschillende betekenis.
Terwijl chroma de helderheid van een kleur volgens het Munsell kleursysteem absoluut definieert, is verzadiging relatief ten opzichte van zuiver grijs. In de praktijk is dit verschil echter bijna altijd verwaarloosbaar.
Techopedia legt kleurverzadiging uit
In technische termen is kleurverzadiging de uitdrukking van de bandbreedte van licht van een bron. De term tint verwijst naar de kleur van de afbeelding zelf, terwijl verzadiging de intensiteit (zuiverheid) van die tint beschrijft.
Wanneer de kleur volledig verzadigd is, wordt de kleur beschouwd als de zuiverste (meest waarheidsgetrouwe) versie. Zodra het lichtheidsniveau is ingesteld als constant, wordt verzadiging gedefinieerd als een percentage dat varieert van 0% (grijstinten) tot 100% (pure kleur).
Alle onverzadigde kleuren die daartussen zitten, zien eruit als een uitgewassen, doffe en iets zachtere versie van de echte kleur. De primaire kleuren (rood, blauw en geel) worden beschouwd als de meest ware versie van kleur omdat ze volledig verzadigd zijn.
Verandering van kleur
Kleurverzadiging bepaalt hoe bepaalde tinten eruitzien in specifieke lichtomstandigheden. Een muur die in een effen kleur is geschilderd, ziet er overdag bijvoorbeeld anders uit dan ‘s avonds.
Door het licht zal de verzadiging van de muur in de loop van de dag veranderen, hoewel het nog steeds dezelfde kleur is. Als de verzadiging nul is, zie je een grijze tint.
Verzadiging bepaalt echter niet hoe licht of donker een kleur is. Hoewel sterk verzadigde kleuren lichter lijken dan minder verzadigde kleuren, zal het toevoegen van wit aan de laatstgenoemde kleuren de helderheid ervan verhogen totdat beide waarden overeenkomen.
In feite wordt de helderheid van de kleur bepaald door de hoeveelheid wit in de tint.
Atmosferisch perspectief
Natuurlijk worden kleuren minder verzadigd naarmate het object zich verder van de waarnemer bevindt en in de verte verdwijnt. Dit komt door een fenomeen dat ook wel bekend staat als “atmosferisch perspectief”.
In natuurlijk licht worden tinten verdund door de atmosfeer zelf. In veel schilderijen wordt daarom progressieve desaturatie gebruikt om de illusie van diepte te creëren. De kleuren van objecten in de verte worden geleidelijk minder verzadigd, terwijl die op de voorgrond helderder en levendiger worden.
Digitale bewerking versus fysieke verf
Hoewel de meeste digitale grafische bewerkingsprogramma’s de verzadiging van kleuren vrij kunnen regelen via verlopen en gereedschappen zoals een verzadigingsmatrix, is verzadiging in het echte leven (zoals wanneer je je miniaturen wilt schilderen) altijd een verstorend proces.
Met andere woorden, bij het gebruik van fysieke verf kan de verzadiging van een kleur alleen worden verlaagd door deze te mengen met een andere kleur, en het proces is onomkeerbaar.
Dat is de reden waarom de meeste verftubes zeer verzadigde pigmenten bevatten. Zo voorkomen ze dat schilders ongewenste “modder” krijgen wanneer ze te veel kleuren met elkaar mengen.
