Opslagapparaat

Wat betekent opslagapparaat?

Een opslagapparaat is elk type computerhardware dat wordt gebruikt om bestanden en objecten op te slaan, over te dragen of uit te pakken. Opslagapparaten kunnen zowel tijdelijk als permanent informatie bevatten en opslaan. Zij kunnen intern of extern zijn aan een computer, server of computerapparaat.

Een opslagapparaat kan ook worden aangeduid als een opslagmedium of een opslagapparaat, afhankelijk van de vraag of het wordt beschouwd als een op zichzelf staand apparaat (bijvoorbeeld “een harde schijf” of “een opslag op een harde schijf”).

Techopedia legt opslagapparaat uit

Opslagapparaten zijn een van de kerncomponenten van elk computerapparaat. Ze slaan vrijwel alle gegevens en toepassingen van een computer op, met uitzondering van de hardware-firmware, die meestal wordt beheerd door een afzonderlijk read-only geheugen of ROM.

Geheugenapparaten zijn er in verschillende vormen, afhankelijk van het type onderliggend apparaat. Een standaardcomputer heeft bijvoorbeeld verschillende geheugenapparaten zoals RAM, cache en harde schijf. Hetzelfde apparaat kan ook optische stations en extern aangesloten USB-stations hebben.

Er zijn twee verschillende soorten opslagapparaten:

Primaire opslagapparaten: primaire opslagapparaten zijn meestal kleiner, worden gebruikt voor tijdelijke opslag van gegevens en zitten intern in de computer. Zij hebben de hoogste toegangssnelheid voor gegevens. Dit type apparaat omvat RAM en cachegeheugen.

Secundaire opslagapparaten: Secundaire opslagapparaten hebben gewoonlijk een grotere opslagcapaciteit en slaan gegevens permanent op. Ze kunnen zowel intern als extern aan de computer zijn. Dit type apparaat omvat de harde schijf, het optische station en het USB-opslagapparaat.

Korte geschiedenis van opslagapparaten

Om echt te begrijpen hoe opslagapparaten er vroeger uitzagen en hoe ze er vandaag uitzien, kan het nuttig zijn om te kijken naar de geschiedenis van de ontwikkeling van opslagapparaten in het algemeen.

Vroege opslagapparaten waren primitieve mechanische systemen gebaseerd op elementen zoals ponskaarten en later magnetische banden. Zij vertegenwoordigden binaire gegevens op fysieke media.

Deze werden grotendeels overbodig toen andere digitale media werden ontwikkeld. Eerst waren er floppydisks en diskettes, daarna compact discs, waarop grote hoeveelheden binaire gegevens in digitaal formaat konden worden opgeslagen.

Tegelijkertijd bleven computers en andere apparaten gemaakt worden met primaire harde schijven, waarbij een traditionele schijf door een arm wordt gelezen om gegevens te lezen en te schrijven.

Uiteindelijk kwam er een nieuwe optie, de solid-state drive (SSD).

Het nieuwe paradigma: solid-state drives en opslagapparaten

De nieuwe solid-state drives en opslagapparaten slaan gegevens op een andere manier op dan traditionele harde schijven.

Solid-state-opslag laat elektrische stromen door een substraat lopen in plaats van door een draaiende harde schijf. Hierdoor verdwijnen enkele van de mechanische onderdelen van traditionele harde schijven. Het maakt de opslag van digitale informatie ook veel efficiënter.

Nieuwe computers kunnen solid-state drives als primair apparaat hebben. Nieuwe flash drives en thumb drives gebruiken solid-state opslag voor secundaire apparaten.

Tegelijkertijd hebben bedrijven hun aanpak voor het ontwerpen van opslagapparatuur voor bredere bedrijfssystemen aangepast. Met systemen zoals RAID (Redundant Array of Independent Disk)-ontwerpen kunnen bedrijven een aantal schijven gebruiken om informatie in “schijfjes” op te slaan.

Vervolgens ontwikkelde zich het Storage Area Network (SAN), dat individuele opslagapparaten met elkaar verbindt om netwerkopslag te bieden. De zogenaamde “storage fabric” gebruikt Fibre Channel switching om netwerkopslag voor bedrijfssystemen te bouwen.

Cloud en virtuele opslag

Een van de meest recente ontwikkelingen op het gebied van opslag betreft de cloud en virtualisatie. Met moderne systemen, zoals bij crypto exchanges kunnen gebruikers gegevens virtueel opslaan in plaats van fysieke hardware ter plaatse te gebruiken. Amazon Web Services biedt bijvoorbeeld AWS S3, een soort objectopslag waarbij klanten hun gegevens in virtuele buckets opslaan in plaats van op fysieke harde schijven. Dit soort innovatie vertegenwoordigt de grens van waar opslag naartoe gaat.