Wat betekent pariteitscontrole?
Pariteitscontrole (parity check) is een proces dat gericht is op het corrigeren van fouten in netwerkcommunicatie, waardoor gegevenstransmissies tussen communicatieknooppunten nauwkeurig verlopen. In dit proces stemt de ontvanger in om hetzelfde schema te gebruiken voor even of oneven pariteitsbits als de zender. Bij even pariteitscontrole zorgen de pariteitsbits voor een even aantal 1’s en 0’s in de transmissie, terwijl bij oneven pariteitscontrole er een oneven aantal 1’s en 0’s in de transmissie is.
Nadat de bron gegevens heeft verzonden, controleert de ontvanger het aantal ontvangen bits. Als dit aantal niet overeenkomt met de afgesproken waarde, wordt de nauwkeurigheid van de transmissie in twijfel getrokken, en kan toekomstige communicatie worden onderbroken totdat de reden voor de mismatch is geïdentificeerd.
Techopedia legt Pariteitscontrole uit
Pariteitscontrole, ontworpen om fouten in gegevenscommunicatie te elimineren, heeft een eenvoudig te begrijpen werkingsmechanisme. Hoewel pariteitsbits optioneel zijn en er geen strikte regels zijn voor hun plaatsing, worden ze conventioneel aan het einde van de gegevensoverdracht toegevoegd.
Hoe pariteitscontrole werkt
Stel je een gegevensoverdracht voor die er als volgt uitziet: 1010001. Dit voorbeeld heeft een oneven aantal 1-en en een even aantal 0-en.
Bij het gebruik van even pariteitscontrole kan een pariteitsbit met waarde 1 aan de rechterkant van de gegevens worden toegevoegd om het aantal 1-en even te maken. De aangepaste overdracht zou er dan zo uitzien: 10100011. Bij gebruik van oneven pariteitscontrole zou de transmissie er als volgt uitzien: 10100010.
RAID
Redundant Array of Independent Disks (RAID) maakt ook gebruik van een verbeterde vorm van pariteitscontrole. Op alle schijven wordt een tweede set pariteitsgegevens geschreven om gegevensverlies in geval van fouten te voorkomen.
Als de pariteitscontrole van een RAID-schijf mislukt, worden de gegevens opnieuw opgebouwd met behulp van pariteitsgegevens die zijn gekoppeld aan gegevens op de andere schijven. De bits op de resterende schijven worden opgeteld. Als de optelsom oneven is, moet de juiste informatie op de defecte schijf even zijn, en vice versa, zodat de communicatie kan doorgaan.
Beperkingen
Pariteitscontrole wordt voornamelijk gebruikt voor communicatie, hoewel meer geavanceerde protocollen zoals de Microcom Networking Protocols (MNP) en ITU-T V.42b het als de standaard hebben vervangen in modem-naar-modem communicatie.
Hoewel pariteitscontrole een eenvoudige methode is om simpele fouten te detecteren, kan het bijvoorbeeld geen fouten detecteren die worden veroorzaakt door elektrische ruis die het aantal bits verandert. Het kan voorkomen dat zowel de ontvangende als verzendende bits fout zijn en elkaar compenseren.
Hoewel de kans hierop in principe klein is bij pariteitscontrole, zou in grote computersystemen waar de integriteit van gegevens essentieel is, een derde bit kunnen worden toegewezen voor pariteitscontrole.