Wat betekent telecommunicatie?
Telecommunicatie verwijst naar de uitwisseling van informatie via elektronische en elektrische middelen over een aanzienlijke afstand. Een volledige telecommunicatieopstelling bestaat uit twee of meer stations die zijn uitgerust met zender- en ontvangstapparatuur. Eén enkele opstelling van zenders en ontvangers, een zendontvanger genoemd, kan ook worden gebruikt in veel telecommunicatiestations.
Telecommunicatieapparaten zijn onder andere telefoons, telegraaf, radio, microgolfcommunicatie, glasvezel, satellieten en het internet.
Telecommunicatie staat ook bekend als telecom.
Techopedia legt uit wat telecommunicatie is
Telecommunicatie, of telecom, is een universele term die wordt gebruikt voor een breed scala aan technologie die informatie verzenden, zoals mobiele telefoons, vaste lijnen, VoIP en netwerken voor uitzendingen.
Bij telecommunicatie worden gegevens verzonden in de vorm van elektrische signalen die bekend staan als draaggolven en die worden gemoduleerd tot analoge of digitale signalen voor het verzenden van informatie. Analoge modulatie zoals gebruikt bij radio-uitzendingen is een amplitudemodulatie (AM). Digitale modulatie is slechts een aangepaste vorm hiervan.
Telecommunicatie en uitzendingen worden wereldwijd beheerd door een agentschap van de Verenigde Naties, de International Telecommunication Union (ITU). De meeste landen hebben hun eigen agentschappen voor de handhaving van telecommunicatieregelgeving waarbij een telefoon afluisteren kan gebeuren zonder dat je het weet.