Web5

Wat is Web5?

Web5 is een gedecentraliseerd peer-to-peer (P2P) netwerk en platform ontwikkeld op de Bitcoin blockchain dat is ontworpen om gedecentraliseerde apps (dApps) en protocollen te ondersteunen.

Het belangrijkste idee achter de architectuur is om gebruikers anonimiteit te bieden, zodat ze de controle over hun digitale identiteit en gegevens kunnen behouden zonder deze over te dragen aan onberekenbare derde partijen.

Wanneer werd Web5 uitgevonden?

De term Web5 dook voor het eerst op toen Tim Berners-Lee, de uitvinder van het World Wide Web, in 2009 een Ted Talk gaf, die hij definieerde als een “open, verbonden, intelligent web”.

Web5: An extra decentralized web platformhttps://t.co/LDW3MZ8tON

— TBD (@TBD54566975) June 10, 2022

In 2022 kwam Jack Dorsey, voormalig CEO van Twitter en huidig CEO van Square, met een herziene versie van het concept, met de lancering van een Web5-platform ontworpen door TBD, dat dApps en protocollen mogelijk zou maken.

TBD stelt dat onder het huidige webmodel gebruikers geen eigenaar zijn van hun gegevens of online identiteiten, maar in plaats daarvan vertrouwen op bedrijven van derden om hun accounts te beheren, waarbij de gegevens en online data van gebruikers eigendom worden van een derde partij.

Hoe werkt Web5?

In een Web5-model zouden gebruikers gedecentraliseerde webapps en protocollen kunnen gebruiken, waarmee gebruikers hun eigen identiteiten kunnen beheren. Bij het inloggen op een webapp verifieert de gebruiker zijn identiteit op gedecentraliseerde basis.

Er zijn vier hoofdcomponenten die dit mogelijk maken:

• Gedecentraliseerde webplatforms. Dit zijn platforms waarmee ontwikkelaars gedecentraliseerde apps kunnen bouwen die niet op de blockchain zijn gebouwd. Dit betekent dat gegevens er niet op worden opgeslagen.
• Decentrale Webknooppunten (DWN’s). Dit zijn mechanismen voor gegevensopslag en het doorgeven van berichten die gedecentraliseerde webapps helpen te functioneren.
• Verifieerbare referenties. Dit zijn standaarden voor het creëren van onafhankelijk verifieerbare claims over anderen van individuen of entiteiten. Voorbeelden zijn een bewijs van tewerkstelling of een rijbewijs.
• Gedecentraliseerde identifiers (DID). Dit zijn zelfgegenereerde en zelfeigen identifiers die helpen bij het authenticeren en routeren van identiteiten. Ze bestaan uit een lange tekststring die bestaat uit een URL-schema-identifier, de geïdentificeerde voor een DID-methode, de DID-methode-specifieke identifier.

Een ontwikkelaar zou een gedecentraliseerd webplatform gebruiken om zijn eigen gedecentraliseerde webapps te schrijven – apps die niet op de blockchain zijn gebouwd en niet direct gegevens opslaan. De app zou dan gedecentraliseerde identifiers gebruiken om gebruikers in staat te stellen zich met de app te identificeren.

Deze identifiers fungeren als alternatief voor de e-mailadressen en accountnamen die Web 2.0 sites gebruiken om gebruikers te identificeren. Het belangrijkste verschil tussen gedecentraliseerde identifiers is dat ze niet worden beheerd door een gecentraliseerde provider of vertrouwde autoriteit, maar door de eindgebruiker, die ervoor kan kiezen om zijn identiteit al dan niet detecteerbaar te maken.

Het is belangrijk op te merken dat deze identifiers naast verifieerbare referenties werken, wat betekent dat twee partijen elkaar niet hoeven te vertrouwen om met elkaar in contact te komen.

Als een gebruiker bijvoorbeeld verbinding probeert te maken met een gedecentraliseerde financiële app, dan kan de aanbieder vragen om een verifieerbare referentie uit de identiteitsportefeuille van de gebruiker, zoals een bewijs van bankieren of een identiteitskaart.

Dit alles wordt ondersteund door gedecentraliseerde webknooppunten, waar gedecentraliseerde webapps gebruik van maken om gegevens te verzamelen. Nodes hebben een DWN-adres dat apps kunnen gebruiken om te communiceren en dat het mechanisme biedt waarmee gebruikers hun gegevens kunnen beschermen binnen een persoonlijke gegevensopslag, zodat de gebruiker berichten kan doorgeven aan gedecentraliseerde webapps.

Hoe verschilt Web5 van Web 2.0 en Web3?

Het belangrijkste verschil tussen Web5 en andere iteraties van het web is dat elementen zoals gedecentraliseerde identiteiten en webknooppunten gebruikers in staat stellen om eigenaar te worden van hun gegevens, onafhankelijk van derden.

Een privacygerichte versie van het World Wide Web

Hoewel Web5 nog moet worden gerealiseerd, zal het op papier de eerste versie van het web zijn die gebruikers meer eigenaarschap over hun gegevens biedt, zodat ze meer controle hebben over welke entiteiten toegang hebben tot hun gegevens.

Uiteindelijk moet het ervoor zorgen dat providers niet de mogelijkheid hebben om gegevens van gebruikers zonder toestemming te verwerken en op te slaan.