Hoe zal AI de gebruikersinterface veranderen?

Kunstmatige intelligentie (AI) betekent een fundamentele verandering in de manier waarop we omgaan met technologie. In plaats van te typen, klikken of tikken om een computer iets te laten doen, kunnen we simpelweg zeggen wat we willen.

Er is veel geschreven over hoe AI een conversatiemiddel introduceert om met computers om te gaan, in tegenstelling tot de typen, klikken en tikken die tot nu toe zijn ontstaan. In de toekomst wordt verwacht dat gebruikers weinig tot geen training of vaardigheden nodig hebben om te communiceren met een digitale entiteit. We zullen onze verlangens uitspreken en de intelligente bot, of het nu iets is als ChatGPT of een andere intelligente virtuele assistent, zal, of zou in ieder geval moeten, gehoorzamen.

Dit is echter niet alleen een nieuwe manier van doen. Het is een fundamentele verschuiving in de relatie tussen biologische intelligentie (wij) en de kunstmatige intelligentie die we hebben gecreëerd.

Wat is een gebruikersinterface?

De gebruikersinterface, of user interface (UI) in het Engels, is de manier waarop we communiceren met een computer. Of het nu op een desktop/laptop, mobiele telefoon, geldautomaat of een ander digitaal apparaat is, de gebruikersinterface is hoe we onze verlangens kenbaar maken. Sommige interfaces zijn simpel, zoals een toetsenbord of knop, terwijl andere meer vaardigheden vereisen, zoals het navigeren door een complex menu. Er zijn ook interfaces die geen actie van de gebruiker vereisen, zoals tolpoorten die automatisch een auto detecteren.

En sommige gebruikersinterfaces vereisen helemaal geen actie van de kant van de gebruiker: retina scans openen bijvoorbeeld deuren door er alleen maar naar te kijken. Toltransponders activeren een reeks acties door er gewoon langs te rijden.

Hoe is de gebruikersinterface in de loop der jaren veranderd?

De eerste gebruikersinterfaces dateren van de eerste computers. De ENIAC-machine die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Universiteit van Pennsylvania werd ontwikkeld, gebruikte een plugboard om instructies van programmeurs over te brengen naar het op vacuümbuizen gebaseerde apparaat van de machine, vergelijkbaar met de manier waarop telefonisten vroeger gesprekken doorverbonden.

Gedurende het grootste deel van de jaren 50 en 60 werden toetsenborden die waren gemodelleerd naar typemachines het favoriete middel om met computers te werken, waarbij verschillende speciale functietoetsen in de loop van de tijd evolueerden. De meeste van deze apparaten gebruikten batchverwerking en ponskaarten om ideeën om te zetten in programmering voordat ze overgingen op opdrachtregelinterfaces die direct op videoschermen konden worden bekeken.

De eerste grafische gebruikersinterface (GUI) kwam in de jaren 70 van Xerox en is sindsdien voortdurend bijgewerkt door Apple, IBM, Microsoft en anderen voor allerlei soorten computerapparaten.

Wat is een Intent-Based UI?

Elk van deze eerdere UI’s vereenvoudigde en gestroomlijnde wat in wezen dezelfde basisbenadering van programmeren is: het exacte proces overbrengen waarin de computer de verwachte uitkomst moet produceren. AI vertegenwoordigt echter een geheel nieuwe benadering, omdat we het apparaat niet langer hoeven te vertellen hoe het iets moet doen; we vertellen het wat we willen dat er gebeurt, en de intelligente algoritmen in de machine nemen het vanaf daar over.

Deze Intent-Based UI geeft veel van de controle af aan het AI-model, omdat het zijn mandaat probeert te vervullen. De daadwerkelijke interactie tussen de gebruiker en de computer wordt drastisch verminderd, en alleen als de resultaten verkeerd of onbevredigend zijn, moet de gebruiker opnieuw deelnemen. Meestal gebeurt dit wanneer de oorspronkelijke intentie onjuist of onduidelijk wordt uitgedrukt.

Wat zijn de praktische voordelen van Intend-Based gebruikersinterfaces?

De op intentie gebaseerde gebruikersinterface bespaart niet alleen veel tijd en moeite, maar democratiseert ook de geweldige kracht van de digitale omgeving van vandaag de dag voor mensen die er anders geen toegang toe zouden hebben. Zelfs de alomtegenwoordigheid van mobiele telefoons heeft niet iedereen toegang gegeven tot de gehele verbonden wereld; alleen degenen die de tijd en moeite nemen om alle functies en kenmerken van hun gekozen gebruikersinterface te begrijpen.

Met een op intentie gebaseerde gebruikersinterface hoeft men alleen maar te spreken of te typen wat men wil, en het apparaat zal de taak voltooien. Veel gebruikers hebben al het nut gezien van de vraag: “Waar is de goedkoopste benzine bij mij in de buurt?” in plaats van een app te starten, het verzoek te typen en vervolgens in en rond een kaart te zoomen om het antwoord te krijgen. Naarmate AI-toepassingen innovatiever en geavanceerder worden, zal ditzelfde paradigma ook van toepassing zijn op complexere verzoeken, zoals: “Maak een originele grafiek met de verkoopcijfers voor het volgende kwartaal” of “Schrijf een programma dat de klanttevredenheid vergelijkt met onze meest recent toegevoegde functies.”

Wat zijn enkele nadelen van Intend-Based gebruikersinterfaces?

Zelfs met een Intent-Based UI is een computer nog steeds een computer. De output is slechts zo goed als de programmering en de data die het kan verzamelen. Slecht getrainde AI met toegang tot beperkte middelen zal foutieve resultaten produceren, en geen enkele UI kan dat veranderen.

En hoewel AI steeds bedrevener wordt in het ontcijferen van menselijke spraak, is het nog veel te vroeg om de enorme hoeveelheid idiomen en zinswendingen te begrijpen die talen over de hele wereld bevolken. Dat betekent dat interacties met AI via de Intent-Based UI ergens halverwege moeten plaatsvinden tussen wat mensen zeggen en wat intelligente algoritmen kunnen begrijpen. Dit is natuurlijk veel minder belastend voor de gebruiker dan het leren van een programmeertaal of het waden in de diepten van een menu gebaseerd platform.

Wat komt er waarschijnlijk na de Intend-Based UI?

Sommige experts hebben het over zero-command interfaces, vergelijkbaar met de hierboven genoemde scanners en toltransponders, maar dan gericht op complexere handelingen. In deze visie zal AI kunnen weten wat we willen zonder dat we onze wensen hoeven uit te spreken. Als het tijd is voor de kwartaal verkoopvergadering, dan zijn natuurlijk verkoopgegevens van het vorige kwartaal nodig en deze moeten zo uitgebreid en toekomstgericht zijn als redelijkerwijs verwacht kan worden. Als het dinsdag is en dinsdag is winkeldag, dan moet er een lijst worden gemaakt, moet het transport worden georganiseerd, moeten er kortingsbonnen en kortingen worden verkregen, enz.

Dit is misschien een hele opgave, maar AI-trends worden aangestuurd door grotere doeltreffendheid en gemak. De truc zal zijn om algoritmen te trainen om te doen wat er gedaan moet worden, maar niet tot het punt waarop ze schadelijke acties ondernemen die later ongedaan moeten worden gemaakt.

Er wordt ook gewerkt aan het in staat stellen van AI om hersenscans te lezen om gedachten te ontcijferen, en we zien zelfs heel basale directe Brain-to-Computer Interfaces (BCI’s). Beide ontwikkelingen roepen allerlei ethische vragen op, en ze bevinden zich nog in een heel rudimentair stadium.