Co oznacza język SQL?
Structured Query Language (SQL) to język programowania powszechnie używany w relacyjnych bazach danych i systemach zarządzania strumieniem danych.
Opracowany przez IBM na początku lat 70. XX wieku, SQL jest obecnie oficjalnym standardem uznawanym przez American National Standards Institute (ANSI) oraz International Organization for Standardization (ISO).
Techopedia wyjaśnia czym jest język SQL
SQL pozostaje popularnym wyborem wśród użytkowników relacyjnych baz danych głównie dzięki łatwości użycia oraz efektywności w zapytaniach, manipulacji i agregacji danych.
Dzięki niemu można wykonywać szeroki zakres funkcji, które przekształcają ogromne zbiory danych strukturalnych w użyteczne informacje.
Z tego powodu SQL został włączony do wielu komercyjnych produktów i obiektów bazodanowych, takich jak MySQL, Oracle, Sybase, SQL Server, Postgres i inne.
W rzeczywistości wiele nierelacyjnych baz danych, takich jak MongoDB i DynamoDB, nazywane jest produktami NoSQL ze względu na brak programowania w języku SQL.
Różne iteracje SQL mogą używać różnych składni dla kluczowych operacji i złożonych zapytań, ale podstawowe polecenia, takie jak select, insert, update i create, są wspólne dla wszystkich wersji SQL.
To sprawia, że osoba z podstawową wiedzą o SQL może pracować w wielu różnych środowiskach i wykonywać różnorodne zadania.
Świetnym narzędziem do zarządzania bazą danych SQL jest Microsoft SQL Server Management Studio. Używa języka zapytań Transact-SQL, który jest rozszerzeniem standardu ANSI/ISO.
Cztery kategorie poleceń SQL
Zapytania SQL dzielimy na cztery główne kategorie:
SQL DDL (Data Definition Language – język definicji danych)
Obejmuje CREATE (tworzenie obiektów baz danych, takich jak tabele, widoki, obiekty itp.), ALTER i DROP (usunięcie danych).
SQL DML (Data Manipulation Language – język manipulacji danymi)
SELECT (komenda do wybierania danych), INSERT (umieszczenie danych w tabeli), UPDATE (zmiana danych), DELETE (usunięcie danych).
SQL DCL ( Data Control Language – język kontroli nad danymi)
GRANT i/lub REVOKE powoduje nadanie/usunięcie uprawnień do obiektu lub globalnie konkretnemu użytkownikowi.
SQL DQL (Data Query Language – język definiowania zapytań)
Polecenie SELECT, w połączeniu z innymi klauzulami SQL, służy do pobierania danych z baz danych lub tabel na podstawie określonych przez użytkownika warunków.
SQL ma zastosowanie także przy indeksowaniu bazy danych. Polecenia CREATE INDEX i DROP INDEX służą do tworzenia i usuwania indeksów w tabelach.
Usprawnienie wyszukiwania i innych funkcji
SQL pozwala użytkownikom nakładać ograniczenia na tabele lub kolumny, co redukuje typ danych, które mogą być przechowywane.
Dzięki temu zapewnia dokładność i ważność danych i upraszcza zarządzanie bazą danych poprzez usprawnienie wyszukiwania i innych funkcji.
Przykłady ograniczeń języka SQL obejmują:
NOT NULL
Zapobiega, aby kolumny miały wartość null.
UNIQUE
Zapewnia, że wszystkie wartości są różne.
Dodatkowo, administratorzy baz danych (DBA) mogą używać SQL do budowania integralności w bazie danych. SQL pozwala zapobiegać tworzeniu zduplikowanych wierszy, umożliwia wprowadzanie tylko prawidłowych danych oraz zakazuje usuwania danych powiązanych z wieloma rekordami.
Jednocześnie SQL oferuje narzędzia do normalizacji, które usprawniają zależności danych oraz zmniejszają rozmiar i zakres bazy danych, co czyni ją bardziej efektywną operacyjnie i oszczędną w zasobach. W większości firm SQL jest wykorzystywany do zadań takich jak pobieranie danych i zarządzanie nimi na dużą skalę.
Oczywiście, SQL nie jest najlepszym wyborem dla wszystkich aplikacji bazodanowych, co wyjaśnia istnienie alternatyw. Choć SQL był skuteczny w skali danych aż do lat 90., systemy zarządzania relacyjnymi bazami danych zaczęły mieć problemy na poziomie hiperskali na przełomie wieków.
Niektórzy użytkownicy skarżą się również na ograniczenia w dzieleniu bazy danych (sharding), co utrudnia podział dużych baz na mniejsze, bardziej zarządzalne części.
Te wady doprowadziły do powstania NoSQL oraz nowszego NewSQL, które próbują zwiększyć skalowalność tradycyjnego SQL bez poświęcania jego wrodzonej atomowości, spójności, izolacji i trwałości (ACID).