Segregated Witness (SegWit)

SegWit (Segregated Witness) to jedna z najważniejszych aktualizacji protokołu Bitcoin, wprowadzona w celu rozwiązania dwóch kluczowych problemów: podatności na manipulację transakcjami (Transaction Malleability) oraz ograniczeń skalowalności sieci.

Poprzez oddzielenie danych o podpisach cyfrowych od danych wejścia-wyjścia transakcji, SegWit nie tylko poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci, ale także umożliwia lepsze wykorzystanie przestrzeni bloków i wspiera rozwój rozwiązań warstwy drugiej, takich jak Lightning Network.

Manipulacje transakcji

Protokół Bitcoin posiada błąd znany jako „malleability bug”. Kod pozwala na zmianę podpisów cyfrowych nawet wtedy, gdy transakcja wciąż czeka na walidację. Podczas gdy zmiana nie wpływa na ważność podpisu, wpływa ona na wartość skrótu (lub unikalny identyfikator) transakcji.

Efekt ten powoduje komplikacje w rozwiązaniach skalowania warstwy drugiej, takich jak Lightning Network, i wpływa na nowe transakcje utworzone z niepotwierdzonych transakcji.

SegWit rozwiązuje ten problem poprzez oddzielenie podpisów cyfrowych od danych wejściowych i wyjściowych transakcji.

Skalowalność sieci

Jednym z największych ograniczeń sieci Bitcoin jest limit wielkości bloku wynoszący 1 MB. Rozwiązanie tego ograniczenia skalowalności nie jest tak proste, jak zwiększenie rozmiaru bloku Bitcoin.

Wiele sekcji społeczności Bitcoin opowiadało się za większymi limitami bloków, co spowodowało głęboki podział w społeczności, która spierała się o różne konsekwencje, w tym decentralizację i ryzyko mniejszych przychodów górników.

SegWit zwiększa rozmiar bloku Bitcoina do teoretycznych 4 MB poprzez oddzielenie danych świadków i danych transakcyjnych.

Ponieważ podpisy cyfrowe zwykle zajmują prawie 65% miejsca w bloku Bitcoina, SegWit zwiększa dostępną przestrzeń blokową poprzez oddzielne przechowywanie danych świadków.

Co najważniejsze, SegWit osiągnął to w sposób kompatybilny wstecz i bez powodowania drastycznych zmian w łańcuchu bloków Bitcoin.

Dlatego też starsze bloki Bitcoin istnieją obok bloków kompatybilnych z SegWit.

Starsze adresy Bitcoin vs. adresy SegWit

Oto kilka różnic i ważnych punktów dotyczących starszych i SegWit adresów Bitcoin:

Historia SegWit: Wojna o Rozmiar Bloku

Historia SegWit jest fascynująca, pełna kontrowersji i polityki.

Wdrożenie SegWit nie było proste. W tym czasie protokół Bitcoin był uwikłany w wojnę domową. Dwie frakcje w społeczności walczyły ze sobą o przyszłość łańcucha bloków.

Small Blockers

Jeden obóz znany jako „Small Blockers” walczył o utrzymanie rozmiaru bloku Bitcoina na poziomie 1 MB. Small Blockers przedkładali decentralizację i bezpieczeństwo ponad wszystko inne.

Argumentowali, że większy rozmiar bloku sprawiłby, że uruchomienie węzłów Bitcoin byłoby kosztowne dla osób fizycznych, umożliwiając w ten sposób scentralizowanym organizacjom z zasobami zdominowanie sieci.

Big Blockers

Drugi obóz, znany jako „Big Blockers”, argumentował, że zwiększona pojemność bloków pozwoli Bitcoinowi konkurować z tradycyjnymi sieciami płatności, takimi jak Visa i Mastercard.

Większe bloki pozwoliłyby protokołowi Bitcoin na przetwarzanie większej liczby transakcji i obniżenie opłat transakcyjnych.

Soft Fork SegWit znalazł się w samym środku napięcia pomiędzy dwoma walczącymi frakcjami, co doprowadziło do opóźnień w jego wydaniu.

W pewnym momencie istniała również możliwość, że aktualizacja SegWit zostanie wstrzymana, ponieważ wpływowi chińscy górnicy Bitcoin odmówili wsparcia aktualizacji.

UASF

Ponieważ SegWit nie zyskał poparcia górników Bitcoin, pseudonimowy deweloper „Shaolinfry” przedstawił propozycję (BIP 148) zwaną „aktywowanym przez użytkownika soft forkiem” (UASF).

Shaolinfry argumentował, że moc hashowania kontrolowana przez górników nigdy nie miała być proxy dla siły głosu w protokole Bitcoin.

Zamiast tego Shaolinfry wezwał użytkowników uruchamiających węzły do zasygnalizowania wsparcia dla SegWit w celu wymuszenia aktywowanego przez użytkownika soft forka.

Rozumowanie stojące za BIP 148 było takie, że gdyby SegWit posiadał większość ekonomiczną wśród użytkowników Bitcoina, górnicy byliby zmuszeni do wspierania soft forka.

Koniec wojny domowej

1 sierpnia 2017 r. został oznaczony jako dzień D dla górników, aby aktywować SegWit. Propozycja ta ostatecznie ujrzała światło dzienne w lipcu 2017 r., kiedy to główne firmy wydobywcze Bitcoin, takie jak Bitmain, zasygnalizowały wsparcie dla SegWit.

Decyzja ta była postrzegana przez wielu jako „kompromis”, podczas gdy inni postrzegali ją jako zwycięstwo małych blokerów.

Big Blockers – którzy stanowczo sprzeciwiali się roadmap Bitcoina – przeszli do hard forka oddzielnego blockchaina o nazwie Bitcoin Cash z rozmiarem bloku 8 MB.

Wdrożenie SegWit i utworzenie Bitcoin Cash oznaczało koniec wojny o rozmiar bloków.

W chwili pisania tego tekstu Bitcoin Cash obsługuje bloki o wielkości 32 MB w porównaniu do bloków Bitcoina o wielkości 1 MB.

Podsumowanie

Soft fork SegWit jest ważnym wydarzeniem w historii Bitcoina.

Od sierpnia 2023 r. odsetek transakcji wykorzystujących SegWit wzrósł do 95% wszystkich płatności Bitcoin, zgodnie z danymi z transactionfee.info.